Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε την ισοπαλία στο σκάκι. Σε αυτό, θα μάθετε αναλυτικά για τους διάφορους κανόνες που οδηγούν στην ισοπαλία, καθώς και για τα παρασκήνια της ισοπαλίας σε υψηλό επίπεδο!
Περίληψη:
1 – Η σκακιστική κλήρωση  ,
2 – Η σκακιστική ισοπαλία, ανάλογα με το χρώμα του
σκακιστή<
3 – Ισοπαλία με αμοιβαία συναίνεση./a>
4 – Η κλήρωση στο σαλόνι: Ο κόσμος του σκακιού
5 – Οι κανόνες του σκακιού που οδηγούν στην ισοπαλία./a>
1 – Η σκακιστική ισοπαλία
Αυτό αναφέρεται ως ισοπαλία, ισόπαλη παρτίδα ή απλά ισοπαλία. Η ισοπαλία δεν αποτελεί ήττα για κανέναν παίκτη, κάθε παίκτης κερδίζει μισό πόντο. ⚖️
Στο υψηλότερο επίπεδο ανταγωνισμού, η ισοπαλία είναι το πιο πιθανό αποτέλεσμα. Μάλιστα, ο Καπαμπλάνκα ανησυχούσε τόσο πολύ γι’ αυτό που πρότεινε να τροποποιήσει σημαντικά το παιχνίδι του σκακιού (προσθέτοντας περισσότερα κομμάτια, περισσότερα τετράγωνα…), προκειμένου να αποτρέψει το παιχνίδι από το να ξεμείνει από κινήσεις. Πίστευε ότι η αύξηση του αριθμού των άριστων παικτών θα οδηγούσε σε πάρα πολλές ισοπαλίες, γεγονός που θα έκανε το σκάκι λιγότερο ενδιαφέρον. Στην πραγματικότητα, η προσωπική του άποψη ήταν ότι χωρίς λάθη ήταν βέβαιο ότι θα κατέληγες σε ισοπαλία. Μια ανάλυση στο The Week in Chess δείχνει ότι μεταξύ 1999 και 2002, το 55% των παρτίδων της FIDE (παίκτες με βαθμολογία ELO) ήταν ισόπαλες. Η ισοπαλία είναι λοιπόν ένα ουσιαστικό στοιχείο του σκακιστικού παιχνιδιού, ας προσπαθήσουμε να το κατανοήσουμε μαζί.”
Η ισοπαλία είναι πολύ λιγότερο συχνή σε χαμηλότερο επίπεδο. Δεδομένου ότι υπάρχουν πολύ περισσότερα λάθη, η παρτίδα κρίνεται συχνότερα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
2 – Η ισοπαλία στα ασπρόμαυρα ,
Σε πολύ υψηλό επίπεδο, μια παρτίδα είναι πολύ πιθανό να λήξει ισόπαλη. Αλλά ένα ενδιαφέρον γεγονός που πρέπει να αναλύσουμε είναι ότι οι λευκοί κερδίζουν (στο υψηλότερο επίπεδο) πολύ πιο συχνά από τους μαύρους! Δεδομένου ότι τα λευκά έχουν το πλεονέκτημα της πρώτης κίνησης (πάντα τα λευκά ξεκινούν), τα λευκά είναι πιο πιθανό να κερδίσουν. Γενικά λέγεται ότι τα λευκά χρειάζονται δύο φάουλ για να χάσουν, ενώ για τα μαύρα αρκεί ένα ελάχιστο φάουλ.
Αυτό λοιπόν οδηγεί σε μια στρατηγική ανάλογα με το χρώμα που έχει ο παίκτης στον αγώνα, όταν έχει μαύρα μπορεί να προσπαθήσει να πάρει την ισοπαλία. Και να κερδίσει με τα λευκά! Αλλά μην πανικοβάλλεστε, ένας σκακιστικός αγώνας δεν κρίνεται σε μία μόνο παρτίδα αλλά σε πολλές περισσότερες, για να κερδίσει ένας παίκτης πρέπει να κερδίσει έναν συγκεκριμένο αριθμό παρτίδων διαδοχικά. Έτσι, το παιχνίδι παραμένει δίκαιο!
3 – Η ισοπαλία με αμοιβαία συμφωνία
“Η παρτίδα είναι ισόπαλη, αν και οι δύο παίκτες το αποφασίσουν με αμοιβαία συμφωνία κατά τη διάρκεια της παρτίδας. Αυτό τερματίζει αμέσως το παιχνίδι. (Βλέπε άρθρο 9.1)”
77ο Συνέδριο της FIDE στη Δρέσδη (Γερμανία) τον Νοέμβριο του 2008
Ένας από τους τρόπους κλήρωσης που σπάνια σκεφτόμαστε είναι η κλήρωση με αμοιβαία συναίνεση. Ένας παίκτης μπορεί να ζητήσει από έναν άλλον να κληρώσει. Αυτό είναι μερικές φορές πολύ μοχθηρό, επειδή εκεί στήνεται ένα ολόκληρο ψυχολογικό παιχνίδι. Μπορείτε να φανταστείτε την ψυχική πίεση που μπορεί να ασκήσει αυτό, καθώς ο άλλος παίκτης δεν ξέρει πραγματικά αν τον συμφέρει να δεχτεί μια τέτοια πρόταση… Και ναι, το σκάκι είναι και μπλόφα!
Ό,τι κι αν πιστεύετε, είναι επιτρεπτό να ζητήσετε (και να πετύχετε αν το επιθυμεί ο αντίπαλος παίκτης) ισοπαλία.
4 – Η ισοπαλία στο σαλόνι: Ο κόσμος του σκακιού
Η κλήρωση του σαλονιού ή “κλήρωση του γκραν-μάστερ” είναι επίσης μια κλήρωση με αμοιβαία συναίνεση, συνήθως με λιγότερες από 20 παιγμένες κινήσεις. Πρόκειται για μια περίπτωση που συμβαίνει μερικές φορές στον ανταγωνισμό, όταν οι παίκτες επιθυμούν να αποσυρθούν από παρτίδες που είναι λιγότερο ενδιαφέρουσες ή σημαντικές γι’ αυτούς. Η θέση τους διατηρείται με το να παίρνουν μόνο ισοπαλίες και επιθυμούν να κρατήσουν τη συγκέντρωσή τους για έναν άλλο αγώνα.
Είναι αρκετά απογοητευτικό για τους θεατές, καθώς είναι λίγο άστοχο. Αλλά ε, αυτό είναι μέρος του σκακιστικού κόσμου. Και τότε είναι λογικό να φυλάγεστε για τον πιο σημαντικό αγώνα.
5 – Οι κανόνες του σκακιού που οδηγούν στην ισοπαλία
Μια παρτίδα σκάκι μπορεί να λήξει ισόπαλη με διάφορους τρόπους. Έχουμε τις εξαιρετικές περιπτώσεις, στο υψηλό επίπεδο τη χρήση της ισοπαλίας για να σωθεί κανείς, την αμοιβαία συναίνεση και τη διαφορά μεταξύ μαύρων και λευκών. Ας
δούμε τώρα τους κανόνες της ίδιας της παρτίδας που καταλήγει σε ισοπαλία.
a – Το αδιέξοδο στο σκάκι
“Η παρτίδα είναι ισόπαλη όταν ο παίκτης που έχει την κίνηση δεν έχει νόμιμες κινήσεις και ο βασιλιάς του δεν είναι σε σαχ. Η παρτίδα λέγεται τότε ότι λήγει σε “αδιέξοδο”. Αυτό τερματίζει αμέσως την παρτίδα υπό την προϋπόθεση ότι η κίνηση που παράγει τη θέση πατ είναι νόμιμη.“
77ο Συνέδριο της FIDE στη Δρέσδη (Γερμανία) τον Νοέμβριο του 2008
Το pat είναι το εξής παράδοξο:
- Ένας παίκτης έχει το χαρακτηριστικό, πρέπει να παίξει (δεν μπορεί να περάσει τη σειρά του).
- Δεν μπορεί να παίξει, καμία κίνηση που μπορεί να κάνει δεν θα ήταν νόμιμη.
Για παράδειγμα (αυτή είναι συχνά η κατάσταση στην πατ) ο βασιλιάς δεν μπορεί να παίξει χωρίς να βάλει τον εαυτό του σε σαχ (κάτι που απαγορεύεται), και τα πιόνια είναι μπλοκαρισμένα. Έτσι, καμία κίνηση δεν είναι δυνατή. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο βασιλιάς είναι σε σαχ.
Αυτό είναι που δίνει μια κατάσταση πατ. Παρόλο που ο βασιλιάς δεν είναι σε σαχ, δεν μπορεί να κινηθεί και ο παίκτης δεν μπορεί να κινήσει κανένα άλλο κομμάτι. Αν αυτές οι εξηγήσεις δεν σας αρκούν και η έννοια του πατ στο ματ εξακολουθεί να σας είναι ασαφής,ανατρέξτε στο άρθρο μας για την κατανόηση του πατ!
Μπορείτε επίσηςσυμβουλευτείτε το άρθρο μας για την προώθηση, για να αποφύγετε να κάνετε αδιέξοδο κατά την προώθησή σας επιλέγοντας την υποπροώθηση!
b – Διαρκής αποτυχία
Αέναη ματ είναι όταν ο βασιλιάς δεν μπορεί να ξεφύγει από το σκάκι του αντιπάλου, αλλά ως αποτέλεσμα δεν γίνεται ματ. Έτσι, δεν θα μπορέσει να κερδίσει, ούτε θα μπορέσει να αναπτύξει την παρτίδα του. Πρόκειται για ισοπαλία.
Αν θέλετε να κατανοήσετε το αέναο σκάκι σε μεγαλύτερο βάθος και με παραδείγματα, δείτε το άρθρο για το αέναο σκάκι!
c – Επανάληψη
“Η παρτίδα μπορεί να είναι ισόπαλη αν μια πανομοιότυπη θέση πρόκειται να εμφανιστεί ή έχει μόλις εμφανιστεί τουλάχιστον τρεις φορές στη σκακιέρα. (Βλέπε άρθρο 9.2)”
77ο Συνέδριο της FIDE στη Δρέσδη (Γερμανία) τον Νοέμβριο του 2008
Επανάληψη είναι όταν η ίδια θέση στη σκακιέρα επαναλαμβάνεται 3 συνεχόμενες φορές. Αυτό τότε οδηγεί αμέσως σε ισοπαλία.
d – Ο κανόνας των 50 κινήσεων
“Ο κανόνας των πενήντα κινήσεων. Αν για πενήντα κινήσεις δεν έχουν γίνει ανταλλαγές ή κινήσεις παιγνίων, είναι ισοπαλία! Ειδικότερα, με αυτόν τον τρόπο αποφεύγονται τα τελικά παιχνίδια με πολύ λίγο υλικό για να γίνει ματ και ο ένας παίκτης να συνεχίζει να παίζει για να κερδίσει χρόνο.”
77ο Συνέδριο της FIDE στη Δρέσδη (Γερμανία) τον Νοέμβριο του 2008
Ο κανόνας των 50 κινήσεων είναι η ισοπαλία αφού έχουν παιχτεί 50 κινήσεις από την τελευταία σύλληψη ή ώθηση πιόνι.
Και γενικότερα:
“Η παρτίδα είναι ισόπαλη όταν μια θέση είναι τέτοια που κανένας παίκτης δεν μπορεί να κάνει ματ στον αντίπαλο βασιλιά με μια σειρά νόμιμων κινήσεων. Η παρτίδα λέγεται ότι τελειώνει σε “νεκρή θέση”. Αυτό τερματίζει αμέσως την παρτίδα υπό την προϋπόθεση ότι η κίνηση που παράγει τη θέση είναι νόμιμη. (Βλέπε άρθρο 9.6)”
77ο Συνέδριο της FIDE στη Δρέσδη (Γερμανία) τον Νοέμβριο του 2008
Και τέλος, εδώ είναι μια ανάλυση κατάστασης από τον GM Manuel Apicella, για να καθορίσει αν πρέπει να δεχτεί την ισοπαλία που προτείνει ο αντίπαλος :
Πηγές :
http://www.echecs.asso.fr/livrearbitre/110.pdf
https://theweekinchess.com/