Αυτό το μοντέλο από σφυρήλατα μπρούντζινα πιόνια σκακιού αποτέλεσε αντικείμενο συνεργασίας με τη μάρκα Bentley:
Ανακαλύψτε τα πανέμορφα σφυρήλατα σιδερένια πιόνια σκακιού μας, ένα μοναδικό premium μοντέλο πρωτοφανούς κομψότητας.
Αυτά τα υπέροχα σφυρήλατα μπρούτζινα σκακιστικά κομμάτια συνδυάζουν τη δύναμη του μπρούντζου, το βάρος του και την ομορφιά του σμιλευμένου μετάλλου με αραβουργήματα.
Το σφυρήλατο σίδερο των premium σκακιών μας, μια ιστορία χιλιάδων ετών…
Σφυρήλατος σίδηρος, μία από τις δύο μορφές στις οποίες ο σίδηρος λαμβάνεται με τήξη- η άλλη είναι ο χυτοσίδηρος. Ο σφυρήλατος σίδηρος είναι μια μαλακή, όλκιμη, ινώδης ποικιλία που παράγεται από μια ημιλιωμένη μάζα σχετικά καθαρών σφαιριδίων σιδήρου που περιβάλλονται εν μέρει από σκωρία. Περιέχει γενικά λιγότερο από 0,1% άνθρακα και 1 ή 2% σκωρία. Στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι ανώτερος από τον χυτοσίδηρο, ο οποίος είναι υπερβολικά σκληρός και εύθραυστος λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε άνθρακα. Ήδη από την αρχαιότητα, ο πρώτος σίδηρος τήχθηκε απευθείας από σιδηρομετάλλευμα, θερμαίνοντάς το σε σιδηρουργείο με κάρβουνο, ο οποίος χρησίμευε τόσο ως καύσιμο όσο και ως αναγωγικό μέσο. Ενώ ήταν ακόμη ζεστό, το μείγμα του αναγωγικού σιδήρου και της σκωρίας αφαιρούνταν στη συνέχεια ως μπλοκ και κατεργαζόταν (σφυρηλατούνταν) με σφυρί για να αποβληθεί το μεγαλύτερο μέρος της σκωρίας και να συγκολληθεί ο σίδηρος σε μια συνεκτική μάζα.
Στην Ευρώπη, ανακαλύφθηκε ότι ο σφυρήλατος σίδηρος μπορούσε να παραχθεί έμμεσα από χυτοσίδηρο που είχε παραχθεί σε υψικάμινο. Μια από τις πιο ευρέως χρησιμοποιούμενες έμμεσες μεθόδους, γνωστή ως διαδικασία puddling, αναπτύχθηκε από τον Άγγλο Henry Cort το 1784. Αυτή περιελάμβανε το λιώσιμο του χυτοσίδηρου σε μια κοίλη εστία και στη συνέχεια την ανάδευσή του με μια ράβδο, ώστε ο άνθρακας που περιέχεται στο χυτοσίδηρο να εξαλειφθεί από τα οξειδωτικά αέρια του κλιβάνου. Καθώς
απομακρυνόταν ο άνθρακας, αυξανόταν σταδιακά το ποσοστό του στερεού αποανθρακωμένου σιδήρου και το προκύπτον παχύ μίγμα μετάλλου και σκωρίας περνούσε στη συνέχεια από πρέσα, η οποία αφαιρούσε μεγάλο μέρος της περίσσειας της σκωρίας και σχημάτιζε έναν χονδρό κύλινδρο για την επακόλουθη έλαση σε ένα πιο τελικό προϊόν.
.
