Αυτή η εκπληκτική ξύλινη σανίδα τάβλι είναι βέβαιο ότι θα ενθουσιάσει τους οπαδούς αυτού του θρυλικού παιχνιδιού.
Συνεργαζόμαστε με τους τεχνίτες μας εδώ και πολύ καιρό και κάθε χρόνο τους βλέπουμε να φτιάχνουν αρκετές από αυτές τις πανέμορφες πιάτες τάβλι χειροποίητες.
Συζητήσαμε από τους τεχνίτες μας αν θα μπορούσαν να σκεφτούν το ενδεχόμενο να τα πουλήσουν στο ευρύ κοινό.
Προσφέρουμε έναν περιορισμένο αριθμό αυτών των ξύλινων σανίδων τάβλι. Οι σχεδιαστές μας έχουν ήδη παράγει πενήντα από αυτά τα μοναδικά κομμάτια και έχουν συμφωνήσει να παράγουν έναν επιπλέον αριθμό κομματιών σύμφωνα με το αίτημά σας.
Αφήστε μας να τονίσουμε αυτό το σημείο: πρόκειται για ξύλινα μοντέλα υψηλής ποιότητας.
ως τέτοια, η σανίδα τάβλι θα κάνει με τον καιρό ό,τι κάνει το ποιοτικό ξύλο: Θα αποκτήσει μια πατίνα βαθιά και .ακτινοβολία και μπορεί να παρουσιάσει κάποια μικρά σημάδια φυσικής κίνησης (αλλαγή χρώματος). Αυτό δεν αποτελεί ένδειξη ελαττώματος, αλλά φυσικό αποτέλεσμα του ίδιου του ξύλου. Κάθε κομμάτι ξύλου είναι διαφορετικό. Ακόμα και σανίδες από το ίδιο δέντρο μπορεί να έχουν διαφορετικό κόκκο και απόχρωση- και πάλι, αυτό είναι το αποτέλεσμα του ότι οι τεχνίτες μας χρησιμοποιούν αληθινά μασίφ σκληρά ξύλα σε αντίθεση με συνθετικό υλικό.
Να είστε σίγουροι ότι, αν το χειριστείτε με προσοχή και με τη σωστή μεταχείριση, η σανίδα τάβλι σας θα διαρκέσει γενιές.
Το τάβλι είναι ένα θρυλικό παιχνίδι που επηρέασε τους πιο αρχαίους πολιτισμούς
Το τάβλι πιστεύεται ότι ξεκίνησε γύρω στο 3000 π.Χ. στη Μεσοποταμία. Π.Χ. στη Μεσοποταμία, στην Περσική Αυτοκρατορία, η οποία αντιστοιχεί στο σημερινό Ιράν, Ιράκ και Συρία. Είναι το παλαιότερο γνωστό παιχνίδι στην ιστορία, παλαιότερο και από το σκάκι. Το παιχνίδι παιζόταν γενικά σε επιφάνειες όπως το ξύλο, χρησιμοποιώντας πέτρες ως δείκτες και ζάρια από οστά, πέτρα, ξύλο ή κεραμικά. Τα επιτραπέζια παιχνίδια που έπαιζαν οι Αιγύπτιοι, οι Σουμέριοι, οι Ρωμαίοι και οι Πέρσες μπορούν να ανιχνευθούν χιλιάδες χρόνια π.Χ. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές συνεχίζουν να αποκαλύπτουν επιτραπέζια παιχνίδια που μοιάζουν πολύ με το σημερινό γρήγορο και απαιτητικό τάβλι.
Το παιχνίδι συνέχισε να κερδίζει δημοτικότητα σε όλη την Ευρώπη και βρήκε το δρόμο του στην Περσία, όπου ήταν γνωστό ως “Takhteh Nard”, που σε πρόχειρη μετάφραση σημαίνει “μάχη στο ξύλο”. Ήταν σε αυτό το σημείο που τα τρία ζάρια μειώθηκαν σε δύο από τους Πέρσες παίκτες. Η έννοια του παιχνιδιού ενσωματώθηκε στη συνέχεια στον αγγλοσαξονικό πολιτισμό στις αρχές του 7ου αιώνα και, κατά τη διάρκεια των μεσαιωνικών σταυροφοριών, το παιχνίδι ήταν δημοφιλές ως δραστηριότητα τζόγου για στρατιώτες και εμπόρους με την ονομασία “Tables” ή “Tabula”. Η Εκκλησία προσπάθησε αρκετές φορές να απαγορεύσει το παιχνίδι, αλλά δεν τα κατάφερε, καθώς ήταν εύκολο να ξύσει κανείς μια σανίδα από το χώμα ή την άμμο και να παίξει με μικρές πέτρες.
Η ιστορία μας λέει ότι ένα ζευγάρι ζάρια μπορούσε επίσης να σκαλιστεί ή να ζωγραφιστεί βιαστικά και στη συνέχεια να εγκαταλειφθεί. Η τελευταία προσπάθεια απαγόρευσης αυτού που σήμερα γνωρίζουμε ως τάβλι ήρθε από τον καρδινάλιο Γούλσεϊ στις αρχές του 16ου αιώνα. Ο καρδινάλιος διέταξε να καούν όλες οι σανίδες και δήλωσε ότι το παιχνίδι ήταν “τρέλα του διαβόλου”, αλλά οι Άγγλοι τεχνίτες σύντομα σκέφτηκαν να διπλώσουν τις σανίδες στη μέση, όπως ένα βιβλίο, για να κρύψουν δημιουργικά τη σανίδα. Αυτός ο διπλωμένος σχεδιασμός είναι ο συνήθης τρόπος με τον οποίο κατασκευάζονται τα παιχνίδια τάβλι μέχρι σήμερα, αποδεικνύοντας, για άλλη μια φορά, ότι η ανάγκη είναι η μητέρα της εφεύρεσης.
Γνωστό στη μεσαιωνική κουλτούρα ως “Bac gamen” ή “back game”, η ονομασία τάβλι που χρησιμοποιείται σήμερα βρήκε τελικά το δρόμο της στην αγγλική γλώσσα το 1600. Η λέξη “backgammon” προέρχεται στην πραγματικότητα από τα ουαλικά και μεταφράζεται ως “μικρή μάχη”. Ο Edmund Hoyle, ο διάσημος συγγραφέας και παίκτης, δημοσίευσε ένα βιβλίο για το τάβλι στα μέσα της δεκαετίας του 1700, στο οποίο περιέγραφε τους κανόνες του τάβλι. Όταν το τάβλι έφτασε στην Αμερική με τους νέους αποίκους, έγινε σταθερό στοιχείο στα αμερικανικά σπίτια μαζί με το σκάκι και άλλα δημοφιλή επιτραπέζια παιχνίδια της εποχής. Ενώ το τάβλι έχασε τη δημοτικότητά του κατά τη βικτοριανή εποχή, επέστρεψε στην Αμερική σε μεγάλο βαθμό στις αρχές του 20ου αιώνα, και τότε εμφανίστηκε ο κύβος διπλασιασμού.
Ο κύβος διπλασιασμού πιστεύεται ότι εισήχθη στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του 1920 από έναν άγνωστο παίκτη, γεγονός που ενίσχυσε το στοιχείο της δεξιότητας του παιχνιδιού, αυξάνοντας την αγοραστική του αξία και εξασφαλίζοντας τη θέση του ως δημοφιλούς χόμπι. Το παιχνίδι προοριζόταν κυρίως για την ανώτερη τάξη σε ιδιωτικές λέσχες, αν και εμφανίστηκαν αρκετές εισαγωγικές εκδόσεις για το τάβλι. Οι κανόνες τροποποιήθηκαν το 1931 στις Ηνωμένες Πολιτείες και έγιναν αυτοί που διέπουν γενικά το παιχνίδι σήμερα.
Από τότε διοργανώθηκαν τουρνουά μεταξύ παικτών τάβλι και βελτιώθηκε και μελετήθηκε η στρατηγική.
Η δημοτικότητα του τάβλι αυξήθηκε τη δεκαετία του 1960 χάρη στις προσπάθειες του πρίγκιπα Αλέξη Ομπελένσκι, ο οποίος διοργάνωσε και προώθησε τουρνουά και το πρώτο επίσημο παγκόσμιο πρωτάθλημα τάβλι στις Μπαχάμες, η νίκη του οποίου έγινε η ύψιστη τιμή του τάβλι, που εξακολουθεί να είναι και σήμερα.
Χαρακτηριστικά της σανίδας του τάβλι :
- Χρώματα- Καφέ και ελεφαντόδοντο
- Ξύλο – Οξιά
- Βάρος σετ – 5 κιλά
- Τα πιόνια και τα ζάρια παρέχονται με το σετ
- Διαστάσεις του ταμπλό: Αν ψάχνετε την τέλεια σανίδα τάβλι για εσάς, αυτό το μοντέλο luxury backgammon board θα πρέπει να σας ταιριάζει απόλυτα για να τελειοποιήσετε το παιχνίδι σας στο τάβλι ! Αν όχι, μπορείτε να επισκεφθείτε τη συλλογή ξύλινες σανίδες τάβλι για να δείτε όλα τα μοντέλα με αυτό το υλικό κατασκευής. Αν αυτός ο τύπος σανίδας τάβλι δεν σας ενδιαφέρει, ανακαλύψτε όλα τα μοντέλα μας στη συλλογή σανίδες τάβλι..
